- qızışmış
- bax qızmış. Qızışmış fayton atları dördnala çaparaq, şose yolunun daşlarından qığılcım qoparırdı. M. Hüs..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qızışmış
Look at other dictionaries:
əsrəg — I (İmişli) qızışmış, coşmuş (dəvə). – Əsrəg dəvə adama gələr; – Əsrəg dəvə qolun üzdü II (İmişli) qızışmış dəvənin ağzına vurulan buruntaq. – Əsrəgi vurullar dəviyə, adamı yaralamasın … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müştəil — ə. 1) alovlanmış, yanmış; 2) coşmuş, qızışmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müztərib — ə. 1) iztirab çəkən, sıxıntı çəkən; 2) qızışmış, həyəcanlanmış; 3) rahatsız; nigaran; 4) aydın olmayan; məchul; 5) dolaşıq, qarmaqarışıq; 6) həyəcanlı, iztirablı (yuxu haqqında); 7) çala çuxur, kələ kötür (yol haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məhrur — ə. 1) qızdırılmış; qızışmış; 2) hərarətli, qızdırmalı; 3) m. hirslənmiş, özündən çıxmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
coşqun — sif. 1. Coşmuş halda olan; qızışmış. 2. Bütün gücü, şiddəti ilə təzahür edən; güclü, gur, şiddətli; təlatümlü. Coşqun sel. – Saz o qədər məharətlə çalınırdı ki, nəğmə coşqun sular kimi axıb yayılırdı. A. Ş.. Coşqun Xəzər oynar ayaqlarında; İşıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləzzət — is. <ər.> 1. Yeyilən, içilən hər hansı bir şeydən duyulan xoş hiss; tam, dad. Hər xörəyin bir ləzzəti var. Bu meyvənin ləzzəti necədir? Ağzımın ləzzəti qalmışdır. // Dadlılıq, şirinlik. Ləzzəti hələ də damağımdadır. Bu əncirin ləzzətindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızışqan — sif. Qudurğan, azğın, qızışmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qızmış — sif. 1. Od üstündə qalaraq yüksək hərarət almış, yandırıcı dərəcədə istilənmiş. Yaşıl qədəkdən uzun arxalıq geymiş, başına qırmızı sarıqlı sərpuş qoymuş bir sehrkar ocaqda qızmış ərsini dilinin üstünə basırdı. Ç.. 2. məc. Özündən çıxmış, qızışmış … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
